Mario Draghi wordt de nieuwe premier van Italië

Mario Draghi gaat in op de vraag van president Sergio Mattarella om te proberen een nieuwe regering te vormen na de ineenstorting van de coalitie onder leiding van Giuseppe Conte, die vorige week ontslag nam. Daarmee wordt de voormalige voorzitter van de Europese Centrale Bank de nieuwe premier. Zijn taak begint onmiddellijk.

Draghi gaat eerst praten met Kamervoorzitter Roberto Fico en vervolgens met Elisabetta Casellati, de voorzitter van de Senaat. In Palazzo Chigi staat een ontmoeting met de voormalige premier Giuseppe Conte op het programma. Het blijft afwachten of Draghi een parlementaire meerderheid achter zich kan scharen die zijn nieuwe regering wil steunen. Als dat niet lukt, stevent Italië alsnog op vervroegde verkiezingen af.

Mario Draghi werd op 3 september 1947 in Rome geboren en is de oudste van drie kinderen. Hij heeft een zus Andreina, een kunsthistorica, en een broer Marcello, een ondernemer. Zijn vader Carlo was bankier en zijn moeder apotheker. Toen Draghi 15 was, verloor hij kort na elkaar zijn beide ouders. Mario werd samen met zijn zus en broer opgevoed door de zus van hun vader.

In 1970 studeerde Draghi af in Economie aan de La Sapienza universiteit in Rome, behaalde daarna een doctoraat in economie aan het Massachusetts Institute of Technology in 1976, en begon vervolgens aan een carrière als academisch econoom in Italië.

Van 1984 tot 1990 was hij uitvoerend directeur van de Wereldbank. Een jaar later werd hij algemeen directeur van de Italiaanse schatkist. Hij bekleedde deze functie tot 2001 voordat hij de openbare dienst verliet om zich bij Goldman Sachs te voegen, waar hij directeur zou worden.

In 2005 werd hij benoemd tot negende gouverneur van de Banca d’Italia. Na de wereldwijde recessie in 2008, werd hij geselecteerd om de eerste voorzitter te worden van de Financial Stability Board, de toezichthouder op de financiële wereld. Die functie bekleedde Draghi tot 2011.

Draghi nam ontslag uit beide functies om president van de Europese Centrale Bank te worden, de crisis in de eurozone in 2012 te bezweren en beroemd te worden met zijn legendarische verklaring ‘dat hij er alles aan zou doen om te voorkomen dat de euro faalt’.

Eind 2012 werd hij door The Financial Times uitgeroepen tot man van het jaar vanwege zijn aanpak van de Europese staatsschuldencrisis. In 2014 werd Draghi door Forbes Magazine vermeld als de achtste machtigste persoon ter wereld. In 2018, het jaar voordat hij zijn taak bij de ECB overdroeg aan zijn opvolger Christine Lagarde, zakte hij naar de 18de plaats.

Draghi staat bekend als een vrome katholiek. In 2015 verklaarde hij dat zijn politieke ideeën binnen de sfeer van het liberale socialisme vallen. Hij is sinds 1973 getrouwd met Maria Serenella Cappello, een experte in Engelse literatuur, met wie hij twee kinderen heeft: Federica en Giacomo. Draghi is ook een fervente sporter en geniet in zijn vrije tijd van joggen, wandelen, tennis en golf. Hij woont met zijn familie in de Parioliwijk in Rome.

Talloze Europeanen hebben wellicht zonder het te weten een handtekening van de nieuwe premier van Italië op zak.

De handtekening van Mario Draghi staat op alle recente eurobiljetten. Als dat niet het geval is, zijn het de onleesbare krabbels van zijn voorgangers Jean-Claude Trichet of Willem F. Duisenberg.

Rome is vandaag precies 150 jaar de hoofdstad van Italië

Vandaag is het precies 150 jaar geleden dat Rome werd aangeduid als zetel van de belangrijkste instellingen van de pasgeboren unitaire Italiaanse staat. Rome werd daardoor de hoofdstad van het koninkrijk Italië.

Aan de pauselijke staat was op 20 september 1870 een einde gekomen na de verovering door de Bersaglieri onder bevel van generaal Raffaele Cadorna. Herinner je de bres in de Aureliaanse Muur vlakbij Porta Pia.

Met de wet van 3 februari 1871 werd besloten om de regeringszetel van Firenze – sinds 1865 de hoofdstad van Italië, de opvolger van Turijn – over te brengen naar Rome.

De officiële overdracht vond plaats op 1 juli van dat jaar. De volgende dag, 2 juli 1871, deed koning Vittorio Emanuele II officieel zijn plechtige intrede in de stad om zich te vestigen in Palazzo Quirinale.

Eveneens op 3 februari 1871 werd de regeling voor de overdracht van de regering naar Rome goedgekeurd en werd de regeringscommissie aangesteld met de taak om alle operaties voor de oprichting van de bestuursorganen in de nieuwe hoofdstad uit te voeren, te coördineren en te controleren.

De zetels van de hoogste instellingen werden onmiddellijk gekozen. Palazzo Quirinale, voorheen de zomerresidentie van de paus, werd toegewezen aan de nieuwe koning.

De Senaat werd geïnstalleerd in Palazzo Madama, voorheen de zetel van het pauselijke Ministerie van Financiën.

De Kamer van Afgevaardigden kreeg een plekje in Palazzo Montecitorio, de voormalige zetel van de Curia Innocenziana, de pauselijke rechtbank.

In  de voorbije 150 jaar is Rome gegroeid van 250.000 inwoners toen naar ongeveer 2,9 miljoen nu (4,5 miljoen in de volledige metropool).

Premier Conte faalt, president Mattarella nodigt vandaag Mario Draghi uit

De kans dat premier Giuseppe Conte van het politieke toneel verdwijnt wordt nu wel erg groot. Ondanks het feit dat hij eerder het vertrouwen kreeg in zowel de Kamer als de Senaat, slaagde de ontslagnemende premier er niet in om een doorstart van zijn regering te maken nadat het piepkleine partijtje Italia Viva van Matteo Renzi de coalitie had verlaten.

De voorbije dagen had president Mattarella Kamervoorzitter Roberto Fico als informateur het veld ingestuurd om bij de verschillende partijvoorzitters te polsen wat de mogelijkheden waren om de ontslagnemende meerderheid alsnog te reanimeren. Die slaagde er niet in om voldoende partijen op één lijn te krijgen.

Nochtans bleek de Vijfsterrenbeweging bereid om opnieuw te praten met de voormalige premier Matteo Renzo die de regeringscrisis veroorzaakte door zijn twee ministers terug te trekken uit de regering. Italia Viva vertegenwoordigde nog geen 3% in de coalitie, maar was mathematisch dus wel nodig om de meerderheid stabiel te houden.

Renzi zou in ruil voor de terugkeer van Italia Viva nieuwe en belangrijke ministerposten hebben geëist. Bovendien wilde hij dat een aantal kopstukken uit zowel de Patito Democratico (PD) als de Vijfsterrenbeweging (M5S) de regering zouden verlaten. Dat was voor alle betrokkenen dus een brug te ver, waarna Fico na Conte de president alleen nog kon melden dat een verzoening niet meer mogelijk was.

De president nodigt vandaag om 12 uur Mario Draghi (73) uit in Palazzo Quirinale voor een gesprek. De president rekent er wellicht op dat de verdienstelijke econoom een regering op de been kan brengen die is samengesteld uit deskundigen en technocraten.

Niemand weet echter of de voormalige voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB) wel zin heeft om zich nog in de Italiaanse politiek te storten. Sinds hij eind 2018 bij de ECB vertrok is Draghi niet meer in politieke kringen gezien.

Het zou echter niet de eerste keer zijn dat Italië op die manier probeert te ontsnappen aan vervroegde verkiezingen. In 2011 moest de toenmalige premier Silvio Berlusconi opstappen waarna hij vervangen werd door een regering die werd geleid door de econoom Mario Monti. Die slaagde er toen in om het anderhalf jaar vol te houden.

Vandaag, in volle crisis en met de hete adem van de extreem-rechtste partijen Lega en Fratelli d’Italia in de nek, heeft de president weinig zin in een verkiezingsstrijd die maanden kan aanslepen.

Italië is zwaar getroffen door de Covid-19 pandemie. In de toeristische sector en alle aanverwante diensten liggen alle activiteiten al bijna een jaar stil. Het land bevindt zich ook in een zware economische recessie.

In ieder geval lijkt de rol van de partijloze Giuseppe Conte (56) uitgespeeld. Voorlopig houdt hij echter het dagelijkse bestuur in handen.

Rome introduceert nieuwe vuilnisbakken in stadscentrum

Zodra in Rome weer toeristen opdagen zullen ze ongetwijfeld snel opmerken dat een nieuwe generatie vuilnisbakken in het straatbeeld is verschenen. Ze vervangen de lelijke doorzichtige plastic zakken aan de ringvormige houders die de voorbije jaren in het historische centrum dienst deden als vuilnisverzamelaars.

Toen in 2015 de terrorismedreiging toenam, werden in Rome de klassieke degelijke gietijzeren vuilnisbakken vervangen door de loshangende en doorzichtige plastic zakken. Dat gebeurde op vraag van de veiligheidsdiensten overigens in de meeste grote Italiaanse steden.

De loshangende plastic zakken waren allesbehalve esthetische pareltjes en zijn in Rome verleden tijd. Maar ook de oude metalen vuilnisbakken keren niet terug. Het stadsbestuur koos voor een nieuw ontwerp.

Half december werden de eerste vijf prototypes bij wijze van test geplaatst op Piazza della Rotonda aan het Pantheon. De komende weken worden ze in heel het centro storico geïntroduceerd.

Zowat iedereen is blij dat de plastic zakken verdwijnen. Ze waren niet alleen lelijk, maar scheurden ook vaak waardoor het afval verspreid op de grond terechtkwam. Bij wat sterkere wind waaiden de zakken ook weg waardoor de inhoud op straat werd verspreid.

Ook de talrijke hongerige zeemeeuwen in Rome hadden geen enkele moeite om de zakken kapot te pikken zodat de inhoud er alsnog uitviel en de vogels erin konden rondscharrelen, op zoek naar weggegooide lekkere brokjes.

De nieuwe vuilnisbak van Rome ziet eruit als een soort ijzeren mand. De vuilnisbak is vervaardigd met afgeknotte ringvormige metalen banden die ongeveer 4 cm uit elkaar staan, zodat de inhoud nog altijd te zien is. Dat was één van de voorwaarden die werd geëist door de politie en de antiterrorisme-eenheden in Rome.

De metalen stroken zijn bevestigd op interne structurele ribben, geplaatst op een stevige stalen basis die verzwaard is met beton. De vuilnisbak is samengesteld uit twee delen (een vast en een mobiel), met een passende scharnier.

Daarmee kan het geheel snel worden geopend zodat de doorzichtige afvalzakken die erin worden geplaatst snel kunnen worden weggehaald en vervangen door een nieuwe zak. Het systeem maakt ook een snelle visuele inspectie mogelijk, wat dus ook een veiligheidsvereiste was.

Heel wat Romeinen reageren negatief op de nieuwe vuilnisbakken. Ze worden vergeleken met een vuurkorf, een ouderwetse paraplubak, een emmer of een urne.

Een uitvaartonderneming liet cynisch weten ze wel mooi te vinden omdat het hun stijl is, maar verklaarde dat ze zelf toch iets kleinere exemplaren gebruiken. Anderen zien er eerder een grote mand in zoals slangenbezweerders die gebruiken.

Romeinen wijzen er ook op dat de nieuwe vuilnisbakken nogal klein zijn, gezien het vele afval dat de toeristen in normale tijden in het centrum produceren en achterlaten.

Bovendien ontbreekt op de nieuwe vuilnismanden ook de in Rome al jaren gangbare sigarettenblusser, een afzonderlijk compartimentje waarin rokers hun peuken kunnen uitdrukken vooraleer ze in de vuilnisbak te werpen. Nu riskeert men dat rokers uit schrik om een brandje te veroorzaken hun peuken gewoon op de grond zullen gooien.

Inwoners vragen zich ook af waarom het vijf jaar heeft geduurd om een model voor een nieuwe vuilnisbak te ontwikkelen. Volgens burgemeester Raggi was die tijd echt wel nodig. De keuze voor een nieuwe generatie vuilnisbakken was behoorlijk complex omdat verschillende criteria moesten worden gevolgd.

Omwille van de vele monumentale en historische gebouwen in het centrum mochten de vuilnisbakken ook visueel geen storende elementen in het straatbeeld vormen en moest het design een bepaald esthetisch niveau behalen.

Belangrijk was ook dat ze op een snelle, veilige en praktische manier konden worden leeggemaakt door het personeel van de stedelijke reinigingsdienst AMA. Het nieuwe model zou volgens Raggi al die eigenschappen bezitten. Lang niet iedereen is daar even zeker van.

Ik twijfel er niet aan dat het resultaat goed overdacht is en dat het niet gemakkelijk is om iedereen en elke dienst te overtuigen van een bepaald ontwerp. Maar als het al jaren duurt om een eenvoudige vuilnisbak te vervangen, zullen zelfs drie mandaten niet voldoende zijn om de stadsdiensten fundamenteel te hervormen en een einde te maken aan de bureaucratische vertragingen, schreef een lezer in de krant Il Messagero.

Het stedelijke afvalbedrijf reageerde op de negatieve commentaren met een persbericht waarin het verklaarde dat werd gekozen voor een sober en minimaal ontwerp dat geïnspireerd is door de amforen uit de klassieke Romeinse tijd. De keuze voor de antracietgrijze kleur ligt in lijn met het stadsmeubilair in het centrum.

De technische specificaties zijn intern ontwikkeld door technici van AMA, op basis van een designstudie door architect Marco Tamino. Momenteel is een team van de reinigingsdienst bezig om een eerste partij van 500 exemplaren in de stad te verspreiden.

Volgens AMA voldoet het nieuwe model aan alle functionele, esthetische, veiligheids- en kwaliteitsnormen en zijn de vuilnisbakken ook goedgekeurd door de archeogische toezichthouder die toestemming gaf om ze te plaatsen in het historische centrum.