Ter hoogte van de havenplaats Sitia in het oosten van Kreta, werden onder water de resten van een haven uit de Romeinse tijd ontdekt. De aanlegsteigers zijn nog intact.
Er werden ook talrijke vondsten uit zowel de Griekse als de Romeinse tijd bovengehaald. Zo werden in de omgeving van een scheepswrak een aantal verbluffend mooie amforen uit de tweede eeuw na Christus gevonden.
De lading, die volgens de archeologen in redelijk goede staat bewaard is gebleven, brengt mee de patronen in kaart van de oude maritieme handelsroutes die in die periode de Middellandse Zee doorkruisten.
De archeologen onderzochten de kustlijn en het bredere gebied van de baai om de omvang van het gebruik ervan in de verschillende fasen sinds de oudheid te bepalen. Zo werden oude bouwresten uit ten minste twee historische periodes ontdekt.
Ten noorden van de baai werd een verzonken steiger uit de Romeinse tijd (die voor het eerst werd ontdekt in de jaren ’80 van de vorige eeuw) opnieuw gedocumenteerd. In diezelfde directe omgeving werd ook een gebied gevonden met muren en bouwresten uit de Romeinse tijd.
Ten noorden van de Golf van Hiona laten soortgelijke overblijfselen van muren, vloeren en funderingen zien dat ook daar een Romeinse nederzetting bloeide.
In het midden en het zuidelijke deel van de Golf van Kouremenos werden een aantal bouwwerken en grote scherven van pithos (grote vazen gebruikt voor opslagdoeleinden) gevonden, ingebed in de rotsen van de zeebodem. Die worden toegeschreven aan de Minoïsche beschaving.
Volgens het meest recente onderzoek werd de eerste geavanceerde beschaving uit de Bronstijd van Europa ongeveer 5.000 jaar voor de huidige tijd door de Minoërs gesticht.
Het eiland Santorini was ooit de thuisbasis van de glorieuze Minoïsche beschaving langs de hellingen van een vulkaan, met vorstelijke huizen, beeldhouwwerken, mozaïeken en schilderijen.
Het ultieme hoogtepunt van de befaamde Minoïsche beschaving manifesteerde zich in de vorm van het monumentale paleiscomplex in Knossos, buiten Heraklion op Kreta.
Knossos bloeide ongeveer tweeduizend jaar en bestond uit grote paleisgebouwen, uitgebreide werkplaatsinstallaties en luxueuze uit rotsen gehouwen grotten en tholosgraven.
Als belangrijk handels- en economisch centrum onderhielden de Minoërs van Knossos banden met de meeste steden in het oostelijke Middellandse Zeegebied.
Aan de voorspoed kwam een einde toen de Minoïsche beschaving werd verwoest door een vulkaanuitbarsting die gepaard ging met vloedgolven en aardschokken en die plaatsvond tussen 1650 en 1600 v. Chr. Die gebeurtenis kwamen de Minoërs nooit te boven en heeft mogelijk aanleiding gegeven tot de legende van Atlantis.
Het Romeinse tijdperk in Griekenland begon met de Corinthische nederlaag in de Slag bij Korinthe in 146 v. Chr. Vóór de Achaeïsche oorlog had de Romeinse Republiek echter reeds geleidelijk de controle over het vasteland van Griekenland gekregen door het koninkrijk Macedonië te verslaan in een reeks conflicten die bekend staan als de Macedonische oorlogen.
De Vierde Macedonische Oorlog eindigde met de Slag bij Pydna in 148 v. Chr., met de nederlaag van de Macedonische koninklijke pretendent Andriscus.
De definitieve Romeinse bezetting van de Griekse wereld vond plaats na de Slag bij Actium in 31 v. Chr., waarin Augustus Cleopatra VII, de Griekse Ptolemaeïsche koningin van Egypte, en de Romeinse generaal Marcus Antonius versloeg. Later veroverde hij Alexandrië in 30 v. Chr., de laatste grote stad van Griekenland uit het Hellenistische tijdperk.
Foto’s:
Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
(Ministerie van Cultuur, Griekenland)
S.P.Q.R. - Romenieuws 