Sint-Pietersbasiliek opent kunstnijverheidsschool voor opleiding jonge ambachtslieden

De Fabbrica di San Pietro of kerkfabriek van de Sint-Pietersbasiliek in Rome, de instelling die verantwoordelijk is voor het beheer en onderhoud van het gebouw en ook toeziet op de restauratie en decoraties van de basiliek, opent een kunstnijverheidsschool.

De eerste lichting cursisten, twaalf jonge mannen en acht vrouwen afkomstig uit Italië, Peru, Duitsland en Wit-Rusland, zullen in de nieuwe school voor ambachten worden opgeleid door de beste vakmensen van de Sint-Pietersbasiliek.

Jonge steenhouwers, marmerbewerkers, stukadoors, decorateurs en timmerlieden kunnen er in kortere of langere opleidingen alle vaardigheden leren die nodig zijn om de Vaticaanse basiliek te onderhouden en te behouden.

De selectie van de kandidaten gebeurde door middel van een test en een individueel interview. Er werd ook rekening gehouden met persoonlijke motivaties. Alle deelnemers wilden zich trainen in oude beroepen, die tegenwoordig voor veel van hun leeftijdsgenoten onaantrekkelijk lijken.

De opleidingen duren gemiddeld zes maanden en zijn gratis. Het bijwonen van zowel de theoretische en praktische lessen is verplicht.

Leerlingen krijgen er de kans om onder leiding van ervaren ambachtslui de stiel te leren. Ze krijgen ook de kans om vertrouwd te raken met de modernste technologieën. Het aantal studenten wordt beperkt tot maximaal 20.

Gedurende de gehele duur van de cursus logeren de studenten in de residentiële Villa Aurelia van de Congregatie van de Priesters van het Heilig Hart, niet ver van de basiliek.

De cursisten hebben allemaal een diploma van de middelbare school en een achtergrond in technisch of artistiek onderwijs. De jongsten kozen voor de Fabbrica di San Pietro School of Arts and Crafts voordat ze op zoek gaan naar een job of beginnen aan universitaire studies.

Anderen zijn universiteitsstudenten die, op advies van hun professoren, hebben gevraagd om een opleiding te krijgen van de Vaticaanse specialisten.

De praktische opleiding van de aspirant-ambachtslieden zal gebeuren in de ateliers van de Fabbrica di San Pietro, waar ze samen met de ervaren vakmensen van de Sint-Pietersbasiliek kunnen oefenen.

Informatie over de inschrijving voor de volgende selectie kan worden verkregen door te schrijven naar de secretaris van de school: scuola.artiemestieri@fsp.va of artiemestieri@fsp.va.

Al meer dan vijf eeuwen is de Fabbrica di San Pietro een centrum van zeer gespecialiseerde kennis, in staat om de creativiteit en vaardigheid te stimuleren van kunstenaars en ambachtslieden die zich voortdurend inzetten om te voldoen aan de specifieke behoeften van een uniek gebouw zoals de Sint-Pietersbasiliek, verklaarde kardinaal Mauro Gambetti, de voorzitter van de Fabbrica di San Pietro.

Uit de archieven weten we dat de Fabbrica di San Pietro 250 jaar geleden reeds een gespecialiseerd opleidingscentrum oprichtte. Sinds het einde van de achttiende eeuw werden daar gratis lessen gegeven aan jonge ambachtslieden uit heel Rome.

De school was ’s nachts en op feestdagen geopend om de cursisten de kans te geven om overdag nog wat te werken. Zo kregen verschillende generaties ambachtslieden een schat aan technische kennis en vaardigheden overgeleverd van de oudere medewerkers. Vandaag kiest de school ervoor om de overdracht van deze praktische kennis opnieuw te versterken.

Het archief van de Fabbrica di San Pietro werd nog niet zo heel lang geleden opengesteld voor onderzoekers en wetenschappers. Het archief bestaat uit meer dan honderd kasten met talloze documenten. Naast elkaar geplaatst, bezetten ze een ruimte van ongeveer 2 km lang.

De papieren omvatten duizenden contracten, bonnetjes, plannen, aanvragen, getuigenissen, aantekeningen, projecten, kwitanties en correspondentie van talrijke kunstenaars die ooit meewerkten aan de basiliek, zoals Michelangelo en Rafaël en die een schat aan informatie opleveren over het praktische dagelijkse leven van de betrokken kunstenaars.

Het archief bevindt zich sinds 1984 in de basiliek. Van de zestiende eeuw tot heden, is het vele malen van locatie veranderd. Het bevond zich eerst in de oude sacristie, werd vervolgens ondergebracht in de basiliek, toen zelfs buiten het Vaticaan, in een poging het te redden van Napoleontische plunderingen en keerde dan terug naar de basiliek.

Tussen 1960 en 1982 slaagde abt Cipriano Cipriani er met veel geduld in om het archief te inventariseren. De eerste inventaris, waaraan hij meer dan twintig jaar heeft gewerkt, werd vervolgens enkele keren herzien en uitgebreid en vormde uiteindelijk de basis voor de huidige digitale zoektools.